«Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει», Λούις Σεπούλβεδα

5.2.25

Μια εξαιρετική και με πολλά νοήματα θεατρική παράσταση παρακολουθήσαμε σήμερα στη «Σκηνή 125», στο ΚΕ.ΠΑ.Β.Ι.

Το μυθιστόρημα του Λούις Σεπούλβεδα, «Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει» έχει αρκετά από τα στοιχεία των κλασσικών παραμυθιών.

Πρόκειται για ένα μοντέρνο παραμύθι που η εξέλιξή του γίνεται φανερή ήδη από τον τίτλο του. Το έργο θίγει σύγχρονα θέματα, όπως την καταστροφή του περιβάλλοντος. Ο ίδιος ο συγγραφέας το αφιέρωσε στα παιδιά του, στο Αμβούργο και στον γάτο Ζορμπά, τιμώντας έτσι τον Καζαντζάκη τον οποίο θαυμάζει.

Ο Ζορμπάς και οι άλλες γάτες που τον βοηθούν μπορούν να μιλούν με τους γλάρους και η αφοσίωση με την οποία η Καλότυχη αποκαλεί Μαμά τον Ζορμπά είναι ένα ακόμη στοιχείο που συγκινεί τον νεαρό αναγνώστη.

Παρόλο που η ιστορία είναι απλή και μπορεί εύκολα να μιλήσει στις καρδιές των παιδιών, είναι και ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διαβάζεται και από μεγάλους, αφού περνάει αρκετά χρήσιμα μηνύματα μέσα από τη σοφή πλοκή του. Ένα βιβλίο συγκινητικό που διδάσκει την αγάπη για τα ζώα και τη φύση, την αποδοχή της διαφορετικότητας, την αξία της φιλίας και της αλληλοβοήθειας και τέλος το κατά πόσο μπορούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, για να υπηρετήσουμε έναν ανώτερο σκοπό.

Πετάει, λοιπόν, όποιος τολμάει να πετάει!