Γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς σήμερα και μαζί με την Α΄ τάξη παρουσιάσαμε το αποτέλεσμα της συνεργασίας μας με θέμα τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και τίτλο: «Τον πλανήτη μου εγώ τον αγαπώ!» - Γεια σας! Είμαστε το τμήμα Ε΄2 και φέτος στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων ασχοληθήκαμε με τους 17 Στόχους. Πρόκειται για την «Εκπαίδευση στους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών μέσω Κοινωνικής και Συναισθηματικής Μάθησης». - Αφού ολοκληρώσαμε το πρόγραμμα, σκεφτήκαμε να μεταδώσουμε κάποιες από τις γνώσεις μας στους μικρούς μας φίλους και στις μικρές μας φίλες της Πρώτης τάξης του σχολείου μας. Επισκεφτήκαμε την τάξη τους και συζητήσαμε μαζί τους για το πώς θα μπορέσουμε, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, να κάνουμε έναν πλανήτη καλύτερο, όχι μόνο για εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές. - Ήταν μια διαφορετική εμπειρία να είμαστε μαζί με κάποια άλλη τάξη. Ζωγραφίσαμε μαζί τους τους χαρταετούς με τους 17 στόχους για να μπορέσουν να πετάξουν και να μεταφέρουν παντού το μήνυμα για την προστασία της Γη...
Πραγματοποιήσαμε σήμερα ακόμη μία (την τελευταία για τη φετινή σχολική χρονιά) τηλεδιάσκεψη στο πλαίσιο της δράσης “Profession has no Gender”* που υλοποιούμε σε συνεργασία με το «The Tipping Point». Με αφορμή το μεγάλο ενδιαφέρον των παιδιών για τις Νέες Τεχνολογίες και ειδικότερα για τη Ρομποτική και την Τεχνητή Νοημοσύνη, συνομιλήσαμε με τη μέντορα κυρία Άννα Στεφανίδου στην οποία θέσαμε τους προβληματισμούς και τα ερωτήματά μας. Η κυρία Στεφανίδου μάς απάντησε με μεγάλη προθυμία και σε γλώσσα απλή και απολύτως κατανοητή. Ειδικότερα τ ο " Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου " ή απλώς το " Κινέζικο Δωμάτιο " που χρησιμοποίησε, μάς έδωσε μια νέα οπτική σχετικά με τον τρόπο που λειτουργεί η ΤΝ καθώς και τι θα πρέπει να προσέχουμε όταν τη χρησιμοποιούμε. Ευχαριστούμε πολύ τη μέντορα κα Στεφανίδου, το The Tipping Point και το 100 mentors για τη δυνατότητα που μας έδωσαν να μάθουμε για τις ΝΤ και την ΤΝ και να λύσουμε πολλές από τις απορίες μας. Το ραντεβού μα...
Μια εξαιρετική και με πολλά νοήματα θεατρική παράσταση παρακολουθήσαμε σήμερα στη «Σκηνή 125», στο ΚΕ.ΠΑ.Β.Ι. Το μυθιστόρημα του Λούις Σεπούλβεδα, «Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει» έχει αρκετά από τα στοιχεία των κλασσικών παραμυθιών. Πρόκειται για ένα μοντέρνο παραμύθι που η εξέλιξή του γίνεται φανερή ήδη από τον τίτλο του. Το έργο θίγει σύγχρονα θέματα, όπως την καταστροφή του περιβάλλοντος. Ο ίδιος ο συγγραφέας το αφιέρωσε στα παιδιά του, στο Αμβούργο και στον γάτο Ζορμπά, τιμώντας έτσι τον Καζαντζάκη τον οποίο θαυμάζει. Ο Ζορμπάς και οι άλλες γάτες που τον βοηθούν μπορούν να μιλούν με τους γλάρους και η αφοσίωση με την οποία η Καλότυχη αποκαλεί Μαμά τον Ζορμπά είναι ένα ακόμη στοιχείο που συγκινεί τον νεαρό αναγνώστη. Παρόλο που η ιστορία είναι απλή και μπορεί εύκολα να μιλήσει στις καρδιές των παιδιών, είναι και ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διαβάζεται και από μεγάλους, αφού περνάει αρκετά χρήσιμα μηνύματα μέσα από τη σοφή πλοκή του. Ένα βιβλίο συγκινητικό που...